#2 Protokół Buhnera PLUS – Naturalny protokół leczenia autoagresji spowodowanej zakażeniem patogenów wewnątrzkomórkowych. Metoda leczenia SM, CFS, PCOS, RZS, etc.

Artykuł omawia naturalną metodę leczenia chorób powodowanych przez patogeny wewnątrzkomórkowe. Metoda została opracowana na podstawie protkołu Stephena Harroda Buhnera – poetę Ziemi, światowego zielarza, wielokrotnie nagradzanego autora dwudziestu książek o przyrodzie, rdzennych kulturach, środowisku oraz medycynie naturalnej. Stephen Buhner dzięki podróżom po całym świecie, skutecznie zgłębiał swoje pasje: botanikę i medycynę naturalną. W oparciu o zgromadzoną wiedzę na temat właściwości ziół, przypraw oraz roślin leczniczych z całego świata, stworzył protokół leczenia Boreliozy, który sprawdza się również w leczeniu zakażeń patogenami wewnątrzkomórkowymi. Po wielu latach Stephen Buhner zaktualizował swój protokół leczenia, który stosował u tysięcy pacjentów, ponieważ zaważył, że metoda ta pomaga leczyć nie tylko bakterie Borelli, ale również skutecznie patogeny jak, np. Chlamydia pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae, Yersinia enterocolitica, Wirus Coxsackie, itp.

Poniższy artykuł przedstawia najnowszy protokół Buhnera uzupełniony o dietę oraz suplementację.

Stephen Buhner stworzył protokół, w oparciu o 7 obszarów:

1. Ochrona struktur śródbłonka.
2. Modulatory cytokin.
3. Przywracanie struktur kolagenowych.
4. Zioła modulujące odporność dla restrukturyzacji odpowiedzi immunologicznej.
5. Zioła, suplementy do ochrony i przywracania uszkodzonych struktur fizjologicznych.
6. Zioła, suplementy redukujące objawy specyficzne.
7. Środki antykrętkowe (głównie Andrographis).

Ważne informacje przed rozpoczęciem stosowania protokołu:

• Czas stosowania protokołu wynosi od 8 do 16 miesięcy, w zależności od stanu zdrowia, czasu chorowania, wieku i samopoczucia chorego.
• Po zakończeniu procesu należy profilaktycznie zachować zdrowe nawyki żywieniowe, część suplementacji oraz stosować zioła profilaktycznie w mniejszych ilościach oraz robiąc przerwy w stosowaniu.
• Przed rozpoczęciem leczenie należy się w pierwszej kolejności odrobaczyć, metodę odrobaczania znajdziesz TUTAJ.
• Przed rozpoczęciem stosowania protokołu lub w jego trakcie, należy zregenerować jelita oraz przywrócić naturalną florę bakteryjną jelit, metodę znajdziesz TUTAJ.
• Przed rozpoczęciem stosowania protokołu rekomendowane jest przeczytania artykułu o patogenach wewnątrzkomórkowych, TUTAJ.
• Przed rozpoczęciem stosowania protokołu należałoby wykonać kompleksowe badania krwi, listę badań znajdziesz TUTAJ.
• Zachęcamy do wysłuchania komentarza farmaceuty Janusza Nawolskiego do metod leczenia patogenów wewnątrzkomórkowych, wskazówki TUTAJ.

Dieta wspierające proces leczenia i regenerację

Pokarmy, które należy WYELIMINOWAĆ z diety:

• Cukry rafinowane, syropy fruktozowo-glukozowe – podnoszą indeks glikemiczny, są źródłem pożywienia dla bakterii, wirusów, robaków oraz pasożytów.
• Rafinowane produkty.
• Pszenica – biała mąka, pieczywo, makaron, ciasta, chipsy. Pokarmy z pszenicy można zastąpić: ryżem czarnym, czerwonym, kaszą orkiszową, gryczaną, jaglaną, mąką z amarantusa, mąką kokosową, chlebem/mąką orkiszowym.
• Biała sól morska.
• Mleko oraz nabiał – dojrzały organizm z czasem traci możliwość efektywnego trawienia laktozy, dlatego układ pokarmowy stara się szybko wydalić. Niestrawiona laktoza może powodować objawy nieżytu żołądkowo-jelitowego i wzmagać stany zapalne. Produkty krowie można zastąpić produktami kozimi lub owczymi. Bakterie rozkładające laktozę znajdują się w wyrobach kiszonych, np. ogórkach kiszonych lub kiszonej kapiście.
• Tłuszcze w formie płynnej – tłuszcze w formie ciekłej i stałej (popularne oleje roślinne reklamowane w telewizji), należy odstawić. Wyjątkiem są tłuszcze płynne, które należy spożywać jak np. olej lniany, oliwa z oliwek i olej z chia, które należy spożywać na zimno. Należy używać stałych olei jak, np. olej kokosowy, masło klarowane, smalec (np. gęsi).
• Wieprzowina – ograniczmy te mięso, ponieważ pod kątem jakości jest to mięso o najmniejszych wartościach odżywczych i najczęściej może być skarżone patogenami czy pasożytami.
• Napoje słodkie – należy odstawić wszystkie napoje słodkie: soki, napoje, orenżady, wody słodzone, itp. Nie słodzimy kawy ani herbaty, chyba że małą ilością miodu. Kawę warto delikatnie ograniczyć, np. do 1 kawa dziennie.
• Napoje zimne – ograniczamy zimne płyny, płyny należy spożywać ciepłe lub o temperaturze pokojowej. Organizm musi wydatkować energię, aby wyrównać temp. zimnych płynów do temp. ciała.
• Pokarmy oraz płyny w PLASTIKOWYCH opakowaniach, koniecznie eliminujemy. Na przykład powszechnie stosowany: Nonylofenol i Bisfenol A (BPA) zawarty w tworzywach sztucznych, pojemnikach, butelkach plastikowych wpływa na ludzkie receptory hormonalne, które mają bezpośredni pływ na stan zdrowia, hormony, tarczycę, nowotwory oraz alergie Badania naukowe obrazujące negatywny wpływ tworzyw sztucznych na ludzki organizm przedstawiono w dokumencie: Trucizna nasza powszednia.
• Pewne ryby – Tuńczyk, ryby hodowlane (np. łosoś), ryby z mórz zanieczyszczonych jak, np. Bałtyk.

Jeżeli bardzo lubisz łososia, to niech to będzie już łosoś pacyficzny, inne ryby kupuj ze sprawdzonych źródeł i wybieraj najmniejsze gatunki, ponieważ są one na początku łańcucha pokarmowego, żyją krótko i kumulują najmniej toksyn i metali.

• Alkohol – alkohol należy wyeliminować całkowicie, ponieważ powoduje stany zapalne, nawet piwo, ponieważ posiada drożdże i podnosi indeks glikemiczny. I pamiętaj, że nie ma zdrowej ilości alkoholu, nawet minimalna ilość powoduje stany zapalne. Jeżeli sięgniesz już po alkohol, to niech to będzie ilość degustacyjna czysta wódka żytnią, koniak lub lampkę czerwonego wina.
• Papierosy – nie musimy tłumaczyć.

Sprawdź swoje nietolerancje pokarmowe – aby usprawnić prace jelit i minimalizować tlące się przewlekłe stany zapalne należy, wyeliminować lub ograniczyć z diety pokarmy, których Twój organizm nie toleruje. Testy nietolerancji można wykonać w większości laboratoriów lub zdalnie zamówić testy do domu.

Pokarmy, które NALEŻY spożywać:

Kiszonki: sok z kiszonej kapusty, z kiszonych ogórków, zakwas z buraka – takie sok warto codziennie w niewielkich ilościach (50-100 ml. w zależności od naszej tolerancji). Substancje zawarte w produktach kiszonych wzbogacają w organizmie dobre kultury bakterii, dzięki którym lepie wchłaniamy substancje odżywcze i trawimy, np. laktozę. Dodatkowo sok z produktów kiszonych posiada wit. C, pomaga usuwać robaki i pasożyty z jelit oraz wiąże niektóre metale ciężkie. Sok z KWASZONYCH ogórków i kapusty, w niczym nie pomaga wręcz może szkodzić, dlatego bądźmy świadomymi konsumentami i sprawdzajmy etykiety.

Soki warzywne i owocowe świeżo wyciskane – substancje czynne zawarte w soku z owoców i warzyw zaczynają się utleniać po około 30 minutach, dlatego soki świeżo wyciskane wspierają najsilniej nasze zdrowie. Zalecane składniki: pokrzywa, jabłko, marchew, imbir, pietruszka, szpinak, cytryna, grejpfrut, granat, burak (najlepiej po obróbce termicznej).

sól kłodawska – wprowadźmy ją do naszej kuchni zamiast soli białej. Najlepiej stosować „sól życia” – sól ziołowa wg. różnych przepisów np. Hildegardy.

Woda – 2 litry wody dziennie, ważne, aby mineralizacji wody była powyżej 450 mg/l.

Wodę pijemy tylko przegotowaną lub z butek SZKLANYCH.

Olej z rokitnika – ekologiczny olej z rokitnika zawiera ponad 190 bioaktywnych substancji m.in. flawonoidy i karotenoidy. Olej z rokitnik pomaga zwalczyć przewlekłe zmęczenie, dodaje energii, siły oraz witalności. Rokitnik posiada właściwości regeneracyjne, antybakteryjne, antywirusowe, antyoksydacyjne i dodatkowo przeciwzmarszczkowe. Rokitnik można zamiennie stosować również z olejem z czarnuszki, który stymuluje odporność.

Smażymy tylko na tłuszczach stałych: olej kokosowy, masło klarowane, smalec.

Jajka – można jeść wedle uznania, pod warunkiem, że nie występuje nietolerancja pokarmowa. Najlepiej ekologiczne lub od sprawdzonego rolnika.

Mięso – 1-2 razy w tygodniu, nie częściej. Jeżeli spożywasz mięso, staraj się wybierać ekologiczne, np. kaczkę, gęś, indyka, kurczaka. Czerwone mięso spożywajmy do 1 porcji w tygodniu.

Owoce działce przeciwwirusowo: maliny, jagody, borówki. Warto włączyć owoce, które wspierają prace jelit, jak.np.: jabłka czy śliwki.

Przyprawy (nie suszone): kolendra, pietruszka, imbir.

Medycyna Chińska– układ immunologiczny warto wspierać również grzybami z medycyny chińskiej, m.in.: maitake, shiitake, reishi, turkey tail. Grzyby te stymulują układ odpornościowy oraz pomagają zwalczać patogeny wewnątrzkomórkowe. Szczególnie polecane są dla chorych u których zdiagnozowano wirusy, np. z grupy HPV (brodawczak ludzki) lub HSV (opryszczka).

Pietruszka – zielona, surowa pietruszka, pęczek 2x w tygodniu. Pietruszka jest doskonałym źródłem apigeniny, posiada ona silne właściwości epigenetyczne, reguluje supresje i ekspresje wielu genów – w dużym uproszczeniu: pietruszka aktywuje nam geny „zdrowe” a wycisza geny „chore”. W badaniach pietruszka wykazała zdolności wsparcia hamowania wielu chorób nowotworowych, poprzez hamowanie rozrostu komórek nowotworowych i wprowadzanie ich w stan apoptozy (zaprogramowana śmieć komórki).

Algi czerwone – algi mają silne działanie przeciwwirusowe oraz wspierają układ odpornościowy szczególnie w walce z patogenami wewnątrzkomórkowymi.

Herbaty ziołowe: jeżeli jesteś w stanie przygotować mix ziół w jednakowej proporcji (np. po 50 gram każdej rośliny): andrografis, żen-szeļ, chmiel, uczep, bukwica, kurkuma, pieprz, imbir, kardamon, szałwia, rozmaryn, mącznica, bodziszek, macierzanka, pączki brzozy, kora kruszyny, bobrek trójlistkowy, szarota, serdecznik. Mix należy dobrze wymieszać, jedną płaską łyżeczkę zalać gorącą wodą, odstawić na chwilę pod przykryciem, pić ciepłą.

Uwagi:

• Ubichinol, D3, K2 są rozpuszczane i wchłaniane wraz z tłuszczami.
• Wit. D3 musi być przyjmowana z wit. K2-mk7 i wit. A.
• Nie należy stosować Tetracyklina, ponieważ ten antybiotyk poprzez metylacje DNA, może działać rakotwórczo.

OCHRONA ŚRÓDBŁONKA

1. Rdest japoński (łac. Polygonum Cuspidatum, ang. Japanese Knotweed) korzeń w postaci mielonej, nalewki lub tabletek. Bardzo szerokie spektrum działania, m.in. zabija krętki, hamuje autoagresję, ochrania system nerwowy przed degeneracją.

Dawkowanie:

• Ziele mielone: zaczynamy od 1 łyżeczki Rdestu japońskiego 3 razy dziennie. Stopniowo dawkę należy zwiększać, aż dojdziemy do 1 łyżki mielonego korzenia 3 razy dziennie.
• Nalewka: zaczynamy od ¼ łyżeczki 3-6 razy dziennie, stopniowo dochodzimy do dawki 1 łyżeczki 3-6 razy.
• Tabletki: zaczynamy od 1 kapsułki 3-4 razy dziennie, powoli zwiększając dawkę do 4 kapsułek 3-4 razy dziennie.

MODULATORY CYTOKININ

Dawkowanie:

1. Nalewka z Salvia miltiorrhiza (Szałwia czerwona): 1 łyżeczka 3 razy dziennie.
2. Nalewka z Scutellaria baicalensis (skullcap, tarczyca bajkalska): 1 łyżeczka 3 razy dziennie.

OCHRONA KOLAGENU

Dawkowanie:

1. Great lakes gelatin powder: 1 łyżeczka dziennie.
2. Witamina C: 1000 – 3000 mg dziennie (np. 1 gram do każdym posiłku).
3. MSM (siarka organiczna): 2000 mg dziennie.
4. Selen: 200 mcg dziennie.
5. Nalewka z Echinacea angustifolia (zalecane).

W protokole rozszerzonym znajdziecie również kilka dodatkowych suplementów, które można stosować w celu uzupełniania kolagenu i jego ochrony. Poza tym zaleca się spożywanie zup, naparów, rosołów z gotowanych nóżek kurczaka (1 kg kurzych łapek na 2 liry wody, dodać warzywa i przyprawy jak do rosołu), golonek. Aby skutecznie wyciągnąć kolagen z mięsa i stawów, należy wywar gotować na wolnym ogniu od 4 do 6 godzin, warto dodać również zioła oraz przyprawy. Po schłodzeniu wywar kolagenowy powinien zamienić się w galaretkę lub gęsty kisiel.

WSPARCIE SYSTEMU ODPORNOŚCIOWEGO

1. Cat’s Claw (Koci Pazur, łac. Uncaria tomentosa) ekstrakt z wewnętrznej kory. Koci pazur to silny immunomodulator, zwiększa ilość leukocytów CD57.

Dawkowanie:

• Ziele mielone: 1 łyżeczka 3 razy dziennie zaparzyć w kubku.
• Nalewka: zaczynamy od dawki 1/4 łyżeczki 3 razy dziennie, stopniowo zwiększmy dawkę do ½ łyżeczki 3 razy dziennie.
• Tabletki/kapsułki: 1-4 kapsułki 500 mg 3 razy dziennie.

2. Cordyceps (Maczużnik)

• Ziele mielone: zaczynamy od 1 łyżeczka 3 razy dziennie, stopniowo zwiększając dawkę do 1 łyżki 3 razy dziennie. Jeżeli parzymy napar, to wypijamy go razem z osadem na dnie.
• Nalewka: 1/4 do 1 łyżeczki 3 razy dziennie.

3. Ashwagandha (łac. Withania somnifera)

• Ziele mielone: 1/2 łyżeczki w południe, 1 łyżeczka przed snem.

4. Żeń-szeń syberyjski (łac. Eleutherococcus senticosus) stężenie 1:5 (nie 1:1)

• Nalewka: 1/2 łyżeczki 3 razy dziennie.

5. Lukrecja (łac. Glycyrrhiza)

• Nalewka: 1/4 łyżeczki 3 razy dziennie.

DZIAŁANIE PRZECIWKRĘTKOWE

Andrographis paniculata ziele – zabija krętki, przekracza barierę krew-mózg. Andrographis działa silnie leczniczo w zakażeniach patogenami wewnątrzkomórkowymi, np. chlamydii.

• Buhner rekomenduje kapsułki 600 mg, dawkowanie: od 1 do 2 kapsułek 3 razy dziennie. Należy zaczynać od najniższych dawek i stopniowo zwiększać do dawek najwyższych. Jeżeli nie pojawiają się skutki uboczne dawkę można zwiększyć do 2 kapsułek 3 razy dziennie.

W przypadku neuroboreliozy oraz chorób autoagresji układu nerwowego (np. SM) do Protokołu Podstawowego należy dołączyć:

Uncaria rhynchophylla

• Nalewka: 1/2 – 1 łyżeczki 3-6 razy dziennie, w zależności od intensywności infekcji.

UWAGA – przeczytaj uważnie!

Stephen Buhner, celowo napisał „nalewka”, ponieważ alkohol (spirytus 70%) skuteczniej od wody „wyciąga” z wymienionych roślin aktywne substancje lecznicze oraz polifenole. Należy zwrócić uwagę co kupujemy, jeżeli w Polsce nie jest dostępny preparat w formie ekstraktu alkoholowego, należy zamówić go np. z USA lub zrobić samemu (szczegóły w książce Stephen’a Buhner’a).

Jak zrobić nalewką samodzielnie?

Nalewki zaleca się robić w stosunku 1:4 (np. 0,25 kg zioła na 1 litr spirytusu min. 70%), chyba, że Stephen Buhner zaleca inaczej w swojej książce. Wyjątkiem jest żeńszeń syberyjski (łac. Eleutherococcus senticosus) stężenie nalewki powinno być słabsze i wynosić 1:5.

Dlaczego musimy wymieszać wszystkie nalewki razem?

Stephen Buhner celowo napisał w swojej książce, że warto nalewki wymieszać, ponieważ uzyskujemy efekt synergii addycyjnej, niektóre substancje lecznicze zwiększają swoją aktywność i biodostępność nawet o kilkanaście razy.

Należy wymieszać następujące nalewki: 

Rdest japoński, Salvia miltiorrhiza (Szałwia czerwona), Scutellaria baicalensis (skullcap, tarczyca bajkalska), Echinacea angustifolia, Cat’s Claw (Koci Pazur), Cordyceps (Maczużnik), Żeńszeń syberyjski, Lukrecja.

Wymieszana nalewka przybiera na sile, dlatego Stephen Buhner rekomenduje zacząć dawkowanie takiego układu ziół (miksu) od 3 kropel 3 razy dziennie, codziennie dawkę zwiększając o 1 kroplę w każdej dawce dziennej, aż dojdziemy do dawki 30-40 kropli 3x dziennie mixu nalewek. 

Każdy organizm jest inny, dlatego musi indywidualnie wypracować własne dawkowanie. Zabrania się szybkiego zwiększania dawek. Stosując mix nalewek, mogą nastąpić różne objawy lub nasilenie choroby np. uczulenie, wysypki, bóle stawów, bóle głowy, kołatanie serca, etc. Może to wynikać z zatrudnia toksynami z obumierających pategenów, które żyją w miejscu (komórkach) występowania objawów. Gdy pojawią się niepokojące objawy nie odstawiamy nalewki, tylko zmniejszamy dawkę do 1/3 wcześniejszej dawki i znów bardzo powoli, stopniowo zwiększamy przyjmowaną dawkę.

Mix nalewek stosujemy w schemacie: co każde 3 tygodnie kuracji robimy 1 tydzień przerwy.

Nalewkę możemy stosować cały czas, nawet po ustąpieniu objawów, nalewkę warto przez następne lata stosować profilaktycznie robiąc przerwy 1 tygodniowe lub dłuższe.

Zioła w postaci proszku należy wymieszać z łyżeczką estrów etylowych (np. z oleju lnianego). Zioła wysypujemy z kapsułki i mieszamy z 5 ml estrów. W ten sposób zwiększymy biodostępność i skuteczniej organizm wchłania polifenole. Estry „wyciągają” dobroczynny substancje z ziół mielonych, są podobnym rozpuszczalnikiem jak spirytus w tworzeniu nalewek.

Stephen Buhner rekomenduje naprzemiennie połączyć przynajmniej raz swoją terapię ziołową z kuracją antybiotykową, ponieważ wtedy walczymy z patogenezami stosując szerokie spektrum substancji.

Schemat kuracji antybiotykowej znajdziesz TUTAJ.

Terapię Buhnera z kuracją antybiotykową, należy łączny naprzemiennie, NIE można w tym samym czasie stosować ziół i antybiotyków.

Na przykładzie: lecznie zaczynamy od Polskiego protokołu leczenia (27+14), po jego zakończeniu stosujemy terapię Buhnera przez 6-8 miesięcy. Po 6-8 miesiącach przerywamy kurację Buhnera, od razu wdrążmy Polski protokół antybiotykowy (27+14), następnie znów kontynuujemy kurację Buhnera przez 6-8 miesięcy lub jeszcze dłużej.

Protokół Buhnera będzie działał na patogeny zawsze z niezmienną siłą, ponieważ patogeny (bakteria) nie potrafią rozwijać odporności na zioła, dzieje się tak ze względu na złożoność i liczbę związków, substancji, enzymów zawartych w roślinach leczniczych.

Ważna informacja od autora.  Stephen Buhner

“Tak, około połowa osób, która korzysta z protokołu ziołowego, kiedy zaczyna czuć się lepiej, jest tak podekscytowana tym faktem, że zaczyna zwiększać dawkę, pracuje zbyt wiele, przemęcza się i doprowadza do nawrotów choroby. To bardzo częste zjawisko i zrozumiałe, przewlekła choroba to męczące doświadczenie. Tak więc, proszę bardzo uważać, gdy radość i siła zaczynają wracać. Może się wydawać, że normalne funkcjonowanie jest w zasięgu ręki; Jednak organizm był w stresie długi okres, jego rezerwy energetyczne są niskie. Jeśli byłeś chory przez długi okres, potrzebujesz, co najmniej 1 roku rekonwalescencji.”

Wszystkim osobom planującym leczyć się lub stosować profilaktykę wedle zaleceń Stephena Buhnera, rekomenduje uważnie przeczytać jego książkę pt. „Pokonać Boreliozę”, na pewno znajdziecie wiele wskazówek oraz pomocnych informacji.

O protokole Buhnera możecie również poczytań na: http://www.buhner.pl

PLUS do protokołu – Dodatkowa suplementacja. Artykuł celowo został nazwany Protokół Buhnera PLUS, ponieważ został uzupełniony o zalecenia żywieniowe i suplementację.

Do protokołu warto włączyć suplementację:

1. Ubiquinol – (aktywna forma koenzymu Q10) 100 mg 3x dziennie 1 kaps. w trakcie jedzenia lub po jedzeniu. Ewentualnie można zastosować koenzym Q10 w dawce 3x200mg.
2. Resveratrol -100 mg 2x dziennie 1 kaps. w trakcie jedzenia lub po jedzeniu.
3. Acetyl L-karnityna – 500 mg 2x dziennie 2 tabl. po jedzeniu, przyjmować wraz z ubichinolem.
4. Probiotyki – opisane w artykule TUTAJ
5. Wit. D3 – 10 000 IU 1x dziennie. Poziom wit. D3 (metabolit 25-OH) w organizmie powinien wynosić od 80-100 ng/ml. D3 należy przyjmować razem z wit. A i K2 (K2: 100 mcg 1-2x dziennie).
6. Wit. B-complex, stosować według zaleceń na ulotce, suplement powinien zawierać dużą dawkę wit. B12.
7. Ostropest plamisty – zmielone nasiona należy zastosować w celu dodatkowego wsparcia wątroby podczas leczenia. Zioła stosowane podczas terapii mogą obciążać wątrobę.
8. SAMe (S-Adenosylmethionine) – 1 kapsułka (400 mg) 2-3 razy dziennie. SAM-e to ważny substrat w procesach metyzacji w organizmie człowieka. Działa silnie przeciwzapalnie, wspomaga produkcję substancji wpływających m.in. na stawy tj. glukozamina i chondroityna oraz polepsza nastrój. SAM-e stymuluje również ekspresję genów naprawczych. Kuracja SAM-e można trwać maksymalnie do 6 miesięcy, ponieważ SAM-e w dłuższym okresie wpływa na metylację DNA. Kurację SAM-e można powtórzyć najszybciej po roku przerwy. Suplement ten jest konieczny przy leczeniu chorób degeneracyjnych stawów oraz kości, warto go jednak stosować przy każdej chorobie autoimmunologicznej i przewlekłej.

Substancje, które warto przeanalizować pod katem chorób autoimmunologicznych to olej RSO oraz nalewka z kory drzewa Pao Pereira (Geissospermum vellosii). 

Olej RSO (Rick Simpson Oil) – Olej (koncentrat) z konopi zawierający ponad dużą zawartość THC – organicznego związku chemicznego z grupy kannabinoidów, THC jest substancją psychoaktywną. Olej RSO jest w Polsce zakazany, za jego posiadanie można pójść do więzienia. W Polsce leganie można kupić olej CBD, olej produkowany z konopi siewnej. Olej CBD nas nie posiada takich właściwości leczniczych jak RSO, ze względu na niską zawartość THC (nie zawiera w sobie więcej niż 0,3% THC). Oleje konopne (w szczególności THC) skutecznie przenikają przez kapilary stanowiące barierę krew-mózg, niektóre kannabinoidy potrafią przenikać także do wnętrza komórek. Obecnie trwają badania w celu określenia, które grupy substancji działają leczniczo, dlatego najlepiej stosować naturalny i pełnowartościowy produkt. Kannabinoidy łagodzą i wspierają regeneracje układu nerwowego oraz wykazują działania przeciw wirusowe i przeciw bakteryjne.

Pao Pereira (Geissospermum vellosii) – W Internecie można przeczytać historie o ludziach, którzy wyjechali do lasów deszczowych Amazonii, aby leczyć się z chorób przewlekłych u Szamanów i wrócili zdrowi lub ich stan uległ znacznej poprawie. Najprawdopodobniej takie osoby miały do czynienia z drzewem Pao Pereira. W Europie nie są dostępne preparaty z kory tego drzewa, ciężko dostać również samą korę. Jeżeli jednak macie zaprzyjaźnionych znajomych w Ameryce Południowej, którzy mogą Wam wysłać korę lub gotową nalewkę (1:4 – 1 kg kory na 4 litr spirytusu 70%) to warto skorzystać z takiej szansy. Według Brazylijskich praktyków maksymalna dzienna dawka nalewki z Pao Pao nie może przekraczać 4 ml. dziennie. Standardowo przyjmowanie zaczyna się od 3 kropel 3 razy dziennie, stopniowo zwiększając dawkę do 4 ml dziennie. Wykorzystując nalewką Pao Pao leczył się prezydent Francji François Mitterranda z zaawansowanego raka prostaty. Istnieją badania, które mogą świadczyć, że substancje czynne zawarte w Pao Pereira mogą działać nie tylko na nowotwory, ale również wspierają leczenie Malarii, czy AIDS. Dla Pao Pao patogeny wewnątrzkomórkowe nie powinny stanowić większego przeciwnika.

Uwaga

Przed podjęciem decyzji o leczeniu, koniecznie skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Leki lub suplementy, które stosujesz na co dzień mogą wchodzić w interakcję z powyższymi substancjami lub obciążać jednakowe enzymy detoksykujące organizm, co może spowodować przeciążeniem układu, utratę zdrowia lub zatrucie. Twórcy schematu leczenia nie ponoszą odpowiedzialności za jego stosowanie.

Bibliografia

 Stephan Harrod Buhner – „Pokonać Boreliozę”

Jun Yu, Jeanne Drisko, Qi Chen, (2013), Inhibition of pancreatic cancer and potentiation of gemcitabine effects by the extract of Pao Pereira,” Oncology reports”, 30(1):149-56

Cunjie Chang, Wei Zhao, Bingxian Xie, Yongming Deng, Tao Han, Yangyan Cui, Yundong Dai, Zhen Zhang, Jimin Gao, Hongqian Guo, Jun Yan, (2014), Pao Pereira Extract Suppresses

Josélia A. Lima, Rodrigo Saar Costa, Rosangela A. Epifânio, Newton G. Castro, Mônica S. Rocha, Angelo C. Pinto, (2009), Geissospermum vellosii stembark: Anticholinesterase activity and improvement of scopolamine-induced memory deficits, “Pharmacology Biochemistry and Behavior”, Volume 92, Issue 3

Wen-Wan Chao, Bi-Fong Lin, (2010), Isolation and identification of bioactive compounds in Andrographis paniculata(Chuanxinlian), “Chinese Medicine”, 5, Article number: 17

Castration-Resistant Prostate Cancer Cell Growth, Survival, and Invasion Through Inhibition of NFκB Signaling, “Integrative cancer therapies”, 13(3):249-58

Christian Busch, Markus Burkard, Christian Leischner, Ulrich M. Lauer, Jan Frank, Sascha Venturelli, (2015), Epigenetic activities of flavonoids in the prevention and treatment of cancer, “Clinical epigenetics”, 7(1): 64.

Yadvinder Singha, Chamandeep Balib, (2013), Cannabis Extract Treatment for Terminal Acute Lymphoblastic Leukemia with a Philadelphia Chromosome Mutation, “Case reports in oncology”, 6(3): 585–592.

Tabitha M. Hardy, Trygve O. Tollefsbol, (2011), Epigenetic diet: impact on the epigenome and cancer, “Epigenomics”, 3(4): 503–518

Kutlin, P. M. Roblin, M. R. Hammerschlag, (2002), Effect of Prolonged Treatment with Azithromycin, Clarithromycin, or Levofloxacin on Chlamydia pneumoniaein a Continuous-Infection Model, “Antimicrobial agents and chemotherapy.”, 46(2): 409–412

J. Cook, (1999) Antimicrobial therapy for Chlamydia pneumoniae: its potential role in atherosclerosis and asthma, “Journal of Antimicrobial Chemotherapy”, Volume 44, Issue 2

T. Grayston, (1998) Antibiotic Treatment of Chlamydia pneumoniaefor Secondary Prevention of Cardiovascular Events, “Circulation”, 97:1669–1670

 Törmäkangas, H. Alakärppä, D. Bem David, M. Leinonen, P, Saikku, (2004), Telithromycin Treatment of Chronic Chlamydia pneumoniaeInfection in C57BL/6J mice,
“Antimicrobial Agents and Chemotherapy”, Volume 48, Issue 10

D. Bels, P. Gottignies, M. Reynders, S. Roques, S. Wilmin, V.-Y. Miendje Deyi, S. Jamart, J. Devriendt, (2012), Successful treatment of Chlamydophila pneumoniaeacute respiratory distress syndrome with extracorporeal membrane oxygenator: a case report and diagnostic review, “Journal of Medical Case Reports”, volume 6, Article number: 20 

Anderson, J. L., J. B. Muhlestein, J. Carlquis, A. Allen, S. Trehan, C. Nielson, S. Hal, J. Brady, M. Egger, B. Horne, T. Lim, (1999), Randomized secondary prevention trial of azithromycin in patients with coronary artery disease and serological evidence for Chlamydia pneumoniae infection: the Azithromycin in coronary artery disease: elimination of myocardial infarction with chlamydia (ACADEMIC) study. Circulation 99:1540-1547

Andrews, J. M., D. Honeybourne, D., G. Jevons, N. P. Brenwald, B. Cunningham, and R. J. Wise. 1997. Concentrations of levofloxacin (HR 355) in the respiratory tract following a single oral dose in patients undergoing fiber optic bronchoscopy. J. Antimicrob. Chemother. 40:573-577

Block, S., J. Hedrick, M. R. Hammerschlag, G. H. Cassell, and C. Craft. 1995. Mycoplasma pneumoniae and Chlamydia pneumoniae in pediatric community-acquired pneumonia: comparative efficacy and safety of clarithromycin vs. erythromycin ethylsuccinate. Pediatr. Infect. Dis. J. 14:471-477

Dean, D., P. M. Roblin, L. Mandel, J. Schachter, and M. Hammerschlag. 1998. Molecular evaluation of serial isolates from patients with persistent Chlamydia pneumoniae infections, p. 219-223

S. Stephens, G. I. Byrne, G. Christiansen, I. N. Clark, J. T. Grayston, R. G. Rank, G. L. Ridgeway, P. Saikku, J. Schachter, and W. E. Stamm (ed.), Chlamydial infections. Proceedings of the Ninth International Symposium on Human Chlamydial Infection. USCF, San Francisco, Calif.

Dessus-Babus, S., C. M. Bebear, A. Charron, C. Bebear, and B. de Barbeyrac. 1998. Sequencing of gyrase and topoisomerase IV quinolone-resistance-determining regions of Chlamydia trachomatis and characterization of quinolone-resistant mutants obtained in vitro. Antimicrob. Agents Chemother. 42:2447-2481

Gaydos, C. A. 2000. Growth in vascular cells and cytokine production by Chlamydia pneumoniae. J. Infect. Dis. 181:S473-S478

Gaydos, C. A., J. T. Summersgill, N. N. Sahney, J. A. Ramirez, and T. C. Quinn. 1996. Replication of Chlamydia pneumoniae in vitro in human macrophages, endothelial cells, and aortic arthery smooth muscle cells. Infect. Immun.64:1614-1620

Grayston, J. T. 1998. Antibiotic treatment of Chlamydia pneumoniae for secondary prevention of cardiovascular events. Circulation 97:1669-1670

Grayston, J. T., L. A. Jackson, W. J. Kennedy, and R. A. Kronmal. 1999. Secondary prevention trials for coronary arthery diseases with antibiotic treatment for Chlamydia pneumoniae: design issues. Am. Heart J. 138:S545-S549

Gupta, S. 1999. Chlamydia pneumoniae, monocyte activation, and azithromycin in coronary heart diseases. Am. Heart J.138:S539-S541

Gupta, S., E. W. Leatham, D. Carrington, M. A. Mendall, J. C. Kaski, and A. J. Camm. 1997. Elevated Chlamydia pneumoniae antibodies, cardiovascular events, and azithromycin in male survivors of myocardial infarction. Circulation96:404-407

Pankuch, G. A., S. A. Jueneman, T. A. Davies, M. R. Jacobs, and P. C. Appelbaum. 1998. In vitro selection of resistance to four beta-lactams and azithromycin in Streptococcus pneumoniae. Antimicrob. Agents Chemother. 42:2914-2918

Roblin, P. M., A. Kutlin, and M. R. Hammerschlag. 1996. Production of IL-4 and IL-6 in HEp-2 cells infected with Chlamydia pneumoniae. Infect. Dis. Obstet. Gynecol. 4:195-196

Hammerschlag, M. R., K. Chirgwin, P. M. Roblin, M. Gelling, W. Dumornay, L. Mandel, P. Smith, and J. Schachter.1992. Persistent infection with Chlamydia pneumoniae following acute respiratory illness. Clin. Infect. Dis. 14:178-182

Ianaro, A., A. Ialenti, P. Maffia, L. Sautebin, L. Rombola, R. Carnuccio, T. Iuvone, F. D’Acquisto, and M. J. Di Rosa.2000. Anti-inflammatory activity of macrolide antibiotics. Pharmacol. Exp. Ther. 292:156-163

S. Mishra, A. Mishra, R. Kumari, P. N. Murthy, B. S. Naik, (2009), Antibacterial Activity of Ethanol Extract of Andrographis paniculate, “Indian journal of pharmaceutical sciences”, 71(4): 436–438

Kaukoranta-Tolvanen, S. S., A. M. Teppo, K. Laitinen, P. Saikku, K. Linnavuori, and M. Leinonnen. 1996. Growth of Chlamydia pneumoniae in cultured human peripheral blood mononuclear cells and induction of a cytokine response. Microb. Pathog. 21:215-221.

Hammerschlag, M. R., K. K. Qumei, and P. M. Roblin. 1992. In vitro activities of azithromycin, clarithromycin, l-ofloxacin, and other antibiotics Chlamydia pneumoniae. Antimicrob. Agents Chemother. 36:1573-1574

Hammerschlag, M. R., and P. M. Roblin. 2000. Microbiological efficacy of levofloxacin for treatment of community-acquired pneumonia due to Chlamydia pneumoniae. Antimicrob. Agents Chemother. 44:1409

Hammerschlag, M. R., and P. M. Roblin. 2000. Microbiologic efficacy of moxifloxacin for the treatment of community-acquired pneumonia due to Chlamydia pneumoniae. Int. J. Antimicrob. Agents 15:149-152

Roblin, P. M., and M. R. Hammerschlag. 1998. Microbiologic efficacy of azithromycin and susceptibility to azithromycin of isolates of Chlamydia pneumoniae from adults and children with community acquired pneumonia. Antimicrob. Agents Chemother. 42:194-196

Rodvold, K. A., M. H. Gotfried, L. H. Danziger, and R. J. Servi. 1997. Intrapulmonary steady-state concentrations of clarithromycin and azithromycin in healthy adult volunteers. Antimicrob. Agents Chemother. 41:1399-1402

Ross, R. 1993. The pathogenesis of atherosclerosis: a perspective for the 1990’s. Nature 362:801-808

Harris J-A, A. Kolokathis, M. Campbell, G. H. Cassell, and M. R. Hammerschlag. 1998. Safety and efficacy of azithromycin in the treatment of community acquired pneumonia in children. Pediatr. Infect. Dis. J. 17:865-871

Dreses-Werringloer, U., I. Padubrin, B. Jurgens-Saathoff, A. P. Hudson, H. Zeidler, and L. Kohler. 2000. Persistence of Chlamydia trachomatis is induced by ciprofloxacin and ofloxacin in vitro. Antimicrob. Agents Chemother. 44:3288-3297

Galasso, G. J., and G. P. Manire. 1961. Effect of antiserum and antibiotics on persistent infection of HeLa cells with meningopneumonitis virus. J. Immunol. 86:382-385

Kutlin, A., P. M. Roblin, and M. R. Hammerschlag. 1999. In vitro activity of azithromycin and ofloxacin against Chlamydia pneumoniae in a continuous infection model. Antimicrob. Agents Chemother. 43:2268-2272

Rus, H. G., R. Vlaicu, and F. Niculescu. 1996. Interleukin-6 and interleukin-8 protein and gene expression in human arterial atherosclerotic wall. Atherosclerosis 127:263-271

Scaglione, F., and G. Rossoni. 1998. Comparative ant-inflammatory effects of roxithromycin, azithromycin and clarithromycin. J. Antimicrob. Chemother. 41(Suppl. B):47-50

Wong, Y-K., P. G. Gallagher, and M. E. Ward. 1999. Chlamydia pneumoniae and atherosclerosis. Heart 81:232-238

Khan, A. A., T. R. Slifer, F. G. Araujo, and J. S. Remington. 1999. Effect of clarithromycin and azithromycin on production of cytokines by human monocytes. Int. J. Antimicrob. Agents 11:121-132

Leach, A. J., T. M. Shelby-James, M. Mayo, M. Gratten, A. C. Laming, B. J. Currie, and J. D. Mathews. 1997. A prospective study of the impact of community-based azithromycin treatment of trachoma on carriage and resistance of Streptococcus pneumoniae. Clin. Infect. Dis. 24:356-362

Netea, M. G., C. H. Selzman, B. J. Kullberg, J. M. D. Galama, A. Weinberg, A. F. H. Stalenhoef, J. W. M. Van der Meer, and C. A. Dinarello. 2000. Acellular components of Chlamydia pneumoniae stimulate cytokine production in human blood mononuclear cells. Eur. J. Immunol. 30:541-549

Kutlin, A., C. Flegg, D. Stenzel, T. Reznik, P. M. Roblin, S. Mathews, P. Timms, and M. R. Hammerschlag. 2001. Ultrastructural study of Chlamydia pneumoniae in a continuous infection model. J. Clin. Microbiol. 39:3721-3723 

https://stephenharrodbuhner.com

http://www.medicaldaily.com/cannabis-shrinks-brain-tumors-associated-highly-aggressive-form-cancer-310720

http://oczymlekarze.pl/raporty/1425-metody-leczenia-raka/2649-chemioterapia-albo-wiezienie